Kaldırım taşlarına bakarak yürürken, her günkü gibi Ayakkabıcı Nuri’nin vitrininde duran kırmızı pabuçlara takıldı gözü. Annesinin çekiştirmesine aldırmadan elini ağzına götürdü, bir hinlik yapmış gibi gülümseyerek bakmayı sürdürdü vitrin camından içeri.

          ‘‘Hadi Hayri, hadi. Geç kalırsan öğretmenin çok kızar bak!’’ diyerek çekiştirdi Neriman Hanım oğlunu. Her günkü rutinine uyup ardı sıra bakarak okulun yolunu tutması gerekirken, bakmaya devam etti pabuçlara. Annesini duymuyor yahut duymuyormuş gibi yapıyordu. Birden döndü annesine, elini ağzından çekti, bazı kelimeleri hızlı bazılarını yayarak tonlar bir sesle: ‘‘Hayri’nin kırmızı pabuç alırsınız mı anne?’’ deyiverdi. Annesi önce cümlenin doğrusunu kurdu: ‘‘Anne bana kırmızı pabuç alır mısın?’’ sonra da birkaç kez tekrarlattı oğluna. Daha sonra her zamanki nasihat verir tavrıyla: ‘‘Sen büyünce asker olmak istemiyor musun? Hiç asker adam kırmızı pabuç giyer mi?’’

          Sabah kapı aralığından annesiyle babasının konuşmalarını işitti Hayri. Genellikle kısa olurdu bu konuşmalar ve ‘Allaha ısmarladık’ ile biterdi. O gün fazladan bir kaç cümle daha duymuştu. Duyduğu cümleleri odada kendi kendine tekrarlayarak, odanın içinde ileri geri gidiyordu: ‘‘Hayri’nin pabuçları almayı unutma bak! Alırım dedim ya hanım aa sen de! Haydi Allah’a ısmarladık.’’ Arada bir de zihninde kırmızı pabuçlar canlanıyor ve yüzünde yine o hinlik yapmış sırıtışı beliriyordu.

         Akşam babası elinde koca bir kutuyla kapıdan girdi, gözleri Hayri’yi aradı. Bir köşeye tünemiş ve evdeki kibrit kutularını istiflemekle meşguldü oğlu, yine. Babasının elindeki koca kutuyu görünce yerinden fırladı hemen. Babasına değil de sanki kutuya söylermiş gibi mırıldandı: ‘‘Pabuç Hayri’nin mi aldı?’’ Hayri’nin elinden bir hışımla kutuyu kaptı annesi, önce cümlesini düzeltti ve tekrarlattı daha sonra kutuyu Hayri’ye teslim etti.

         Hayri kutunun nereden açıldığını kavrayamadı, birkaç hamlede yırtarak çıkardı pabuçlarını içinden. Pabuçlar siyahtı. Yüzündeki sırıtış yerini buruk bir ifadeye bıraktı. Yine mırıldanır gibi konuştu: ‘‘Hayri üzgün müsün hissediyor anne!’’ Annesi Neriman Hanım derhal düzeltti oğlunu: ‘‘Tekrar et Hayri, üzgün hissediyorum anne!’’

​

2020